خواص و کاربرد آلیاژ های ریختگی آلومینیوم

آلیاژ های ریختگی آلومینیوم دارای ۸ گروه است که با یک عدد چهار رقمی که بین رقم سوم و چهارم یک نقطه هست تعریف می گردند.

اولین رقم گروه آلیاژی و ۲ عدد بعدی نشانگر درجه خلوص آلومینیوم می باشد. برای کسب اطلاعات بیشتر و مشاهده خواص و کاربرد های آلیاژ های ریختگی آلومینیوم به ادامه مطلب مراجعه نمایید. آلیاژ های ریختگی آلومینیوم کارپذیر نیستند.

زیرا عناصر آلیاژی آنها تا ۱۵ درصد افزایش می یابد. از جمله خواص بارز آنها مقاومت به سایش و خواص ریختگی مناسب می باشد. عناصر اصلی آنها سیلیسیم و مس است. سیلیسیم سیالیت هنگام ریخته گری را افزایش می دهد و سبب می شود که مذاب تمام نقاط قالب را پر کند.

مس نیز باعث افزایش خواص مکانیکی آنها می شود و پس از ریخته گری در قالب اصلی با انجام عملیات ماشینکاری، قطعه آماده بهره برداری می شود.

آلیاژهای ریختگی، در مقایسه با آلیاژهای کارپذیر آلومینیوم حاوی مقادیر بیشتری از عناصر آلیاژی مثل سیلیسیم و مس هستند که سبب ایجاد ساختار ریختگی غیرهمگن و تولید فازهای ثانویه می شود.

بررسی این فازهای ثانویه مهم است، زیرا ساختارهای سوزنی و خشن مضر بوده و باعث ایجاد ترک در حین بارگذاری و کاهش چقرمگی می شوند. خواص چقرمگی شدیدا به ساختار قطعه وابسته است و به ناهمگونی حساس است.

با این وجود چنانکه ذکر شد خواص متالورژیکی و ریخته گری خوب این آلیاژها، عیوب آنها را قابل چشم پوشی می کند. درصد ازدیاد طول و استحکام (خصوصا استحکام چقرمگی)، اکثر آلیاژ های ریختگی کمتر از آلیاژهای کارپذیر می باشد.

در سالهای اخیر تحقیقات گسترده ای در زمینه فرآیندهای ریخته گری و محصولات آن انجام شده که باعث پیشرفتهای زیادی در زمینه تولید و خواص این آلیاژها شده است. این آلیاژها در گروههای زیر طبقه بندی شده اند.