مقایسه آلیاژهای ۱۰۵۰ و ۱۱۰۰ آلومینیوم | بررسی تفاوت‌ها، ویژگی‌ها و کاربردها

مقایسه آلیاژ های ۱۰۵۰ و ۱۱۰۰ آلومینیوم از اهداف اساسی این مقاله است که به جوانب مختلف آن خواهیم پرداخت.

آلوم متال آراک با بهره‌گیری از آلیاژهای متنوع گروه ۱۰۰۰، محصولات اکسترودی متعددی را برای صنایع مختلف عرضه می‌کند. در این میان، دو آلیاژ پرکاربرد ۱۰۵۰ و ۱۱۰۰ به‌دلیل خواص فیزیکی و مکانیکی خاص خود، جایگاه ویژه‌ای در تولید مقاطع آلومینیومی دارند.

آشنایی با آلیاژهای گروه ۱۰۰۰ آلومینیوم

آلیاژهای گروه ۱۰۰۰ آلومینیوم دارای خلوص بسیار بالا (بیش از ۹۹٪ آلومینیوم) هستند و به دلیل شکل‌پذیری عالی، رسانایی بالا و مقاومت مناسب در برابر خوردگی، در کاربردهای عمومی و صنعتی استفاده می‌شوند. این آلیاژها فاقد عناصر آلیاژی اصلی هستند و تفاوت‌های اندکی در ترکیب شیمیایی، خواص مکانیکی و کاربرد دارند.

آلومینیوم ۱۰۵۰: ویژگی‌ها و کاربرد در اکستروژن

آلومینیوم آلیاژ ۱۰۵۰ دارای خلوصی در حدود ۹۹.۵٪ آلومینیوم است. این آلیاژ به دلیل نرمی بالا و قابلیت شکل‌پذیری بسیار خوب، برای تولید پروفیل‌های ساده، بازتابنده‌های نوری، تابلوها، نوارهای تزئینی و قطعات تزئینی در صنایع مختلف استفاده می‌شود.

در فرآیند اکستروژن آلومینیوم، آلومینیوم ۱۰۵۰ یکی از بهترین گزینه‌ها برای تولید مقاطع با اشکال هندسی ساده و دیواره‌های نازک به‌شمار می‌رود.

از مهم‌ترین ویژگی‌های آن می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• رسانایی حرارتی و الکتریکی بالا

• شکل‌پذیری فوق‌العاده در دمای اتاق

• قابلیت پولیش‌پذیری مناسب

• جوش‌پذیری بالا با روش‌های TIG و MIG

کاربردهای اکسترودی ۱۰۵۰:

• تولید مقاطع برای نورپردازی و بازتاب‌دهنده‌ها

• پروفیل‌های معماری ساده

• نوارهای تزئینی و پنل‌های دکوراتیو

• قطعات خودرو و تجهیزات تهویه مطبوع

آنالیز آلومینیوم ۱۰۵۰

آلومینیوم ۱۱۰۰: ویژگی‌ها و کاربرد در اکستروژن

آلومینیوم آلیاژ ۱۱۰۰ دارای خلوصی در حدود ۹۹٪ آلومینیوم است، اما نسبت به ۱۰۵۰ مقدار کمی عناصر مانند مس دارد که باعث بهبود اندکی در مقاومت مکانیکی آن شده است. این آلیاژ نیز همچنان در گروه نرم‌ها قرار می‌گیرد، ولی نسبت به ۱۰۵۰ کمی استحکام بیشتری دارد.

در اکستروژن، آلومینیوم ۱۱۰۰ بیشتر برای مقاطع مهندسی با نیاز به شکل‌پذیری مناسب و ظاهر زیبا استفاده می‌شود. این آلیاژ به‌ویژه در ساخت قطعاتی که نیاز به خم‌کاری، کشش یا جوشکاری دارند، بسیار مناسب است.

مزایای آلیاژ ۱۱۰۰ در اکستروژن:

• جوش‌پذیری بهتر نسبت به ۱۰۵۰

• مقاومت به خوردگی بسیار خوب

• فرم‌پذیری عالی

• سطح مناسب برای آنودایزینگ و رنگ‌آمیزی

کاربردهای اکسترودی ۱۱۰۰:

• ساخت فریم و قاب‌های صنعتی

• قطعات تجهیزات آشپزخانه و صنایع غذایی

• پروفیل‌های دکوراتیو و تبلیغاتی

• مقاطع مورد استفاده در صنایع دارویی و شیمیایی

آنالیز آلومینیوم ۱۱۰۰

تفاوت‌های کلیدی بین آلومینیوم ۱۰۵۰ و ۱۱۰۰ در کاربردهای اکستروژن

نکاتی در انتخاب آلیاژ مناسب برای مقاطع اکسترودی

هنگام انتخاب بین آلیاژ ۱۰۵۰ و ۱۱۰۰ برای اکستروژن، باید به نیاز کاربردی و شرایط محیطی دقت شود. اگر هدف، تولید مقاطع سبک با فرم‌پذیری بالا و ظاهر براق باشد، آلومینیوم ۱۰۵۰ گزینه‌ای عالی است. در مقابل، برای تولید مقاطعی که نیاز به استحکام و جوش‌پذیری بهتر دارند، آلومینیوم ۱۱۰۰ انتخاب هوشمندانه‌تری خواهد بود.

مقایسه آلیاژهای ۱۰۵۰ و ۱۱۰۰ آلومینیوم در تولید ورق‌های صنعتی

آلیاژهای ۱۰۵۰ و ۱۱۰۰ جزو خانواده آلومینیوم‌های خالص تجاری (Commercially Pure Aluminum) هستند که با دارا بودن درصد بالای آلومینیوم (بیش از ۹۹%)، در صنایع مختلف از جمله تولید ورق‌های آلومینیومی کاربرد فراوانی دارند. این آلیاژها در گروه آلیاژهای سری ۱۰۰۰ قرار می‌گیرند و به‌دلیل رسانایی بالا، شکل‌پذیری عالی و مقاومت مناسب در برابر خوردگی، انتخابی مناسب برای کاربردهای خاص هستند.

کاربردها در صنعت تولید ورق آلومینیوم

در صنعت، ورق‌های آلومینیومی از آلیاژهای مختلفی تولید می‌شوند. آلیاژهای ۱۰۵۰ و ۱۱۰۰ به‌دلیل خواص خاص، برای مصارف خاص در تولید ورق بسیار پرکاربرد هستند.

کاربردهای آلیاژ ۱۰۵۰ در تولید ورق:

• تابلوهای راهنمایی و رانندگی

• قطعات الکتریکی با نیاز به رسانایی بالا

• بازتابنده‌های نوری (رفلکتورها)

• تجهیزات صنایع غذایی و دارویی (به‌دلیل خلوص بالا)

• ورق‌های تزئینی و دکوراتیو

کاربردهای آلیاژ ۱۱۰۰ در تولید ورق:

• پوشش سقف‌ها و دیوارها

• تولید تانک‌ها و مخازن سبک

• ورق‌های مورد استفاده در تجهیزات گرمایشی و سرمایشی

• ظروف آشپزخانه صنعتی

• قطعات هواپیما و حمل‌ونقل سبک

ورق آلومینیومی

چرا این آلیاژها در تولید ورق بیشتر استفاده می‌شوند تا اکستروژن؟

اکستروژن بیشتر برای تولید مقاطع پروفیلی با اشکال خاص استفاده می‌شود، مانند پروفیل درب و پنجره، ریل‌ها و لوله‌ها. آلیاژهای ۱۰۵۰ و ۱۱۰۰ به دلیل استحکام پایین، مناسب اکستروژن‌های سازه‌ای نیستند.

در مقابل، خواصی مانند:

• شکل‌پذیری بالا

• قابلیت نورد آسان (تبدیل به ورق‌های نازک یا ضخیم)

• سطح صیقلی و صاف

• امکان پرداخت سطحی عالی

باعث شده‌اند تا این آلیاژها در تولید ورق‌های صنعتی، ورق‌های نازک تزئینی و ورق‌های کاربردی در صنایع بسته‌بندی، پزشکی، غذایی و حمل‌ونقل استفاده شوند.

ئر نیجه آلیاژهای ۱۰۵۰ و ۱۱۰۰ آلومینیوم، با وجود شباهت‌های زیاد، تفاوت‌هایی دارند که آن‌ها را برای کاربردهای خاص در تولید ورق مناسب می‌کند. اگر رسانایی و خلوص بالا مدنظر باشد، ۱۰۵۰ انتخاب بهتری است. اگر کمی استحکام بیشتر و قابلیت فرم‌دهی بهتر نیاز باشد، آلیاژ ۱۱۰۰ پیشنهاد می‌شود.

در صنایع مختلف، آگاهی از این تفاوت‌ها به انتخاب آلیاژ مناسب در فرآیند تولید و مصرف نهایی کمک شایانی خواهد کرد.

مقایسه آلیاژ های ۱۰۵۰ و ۱۱۰۰ آلومینیوم در یک کلام

آلیاژهای ۱۰۵۰ و ۱۱۰۰ از گزینه‌های اصلی در تولید محصولات نوردی و انواع ورق آلومینیوم مقاطع آلومینیومی با روش اکستروژن هستند. هرکدام با توجه به ویژگی‌های فنی خود، کاربردهای خاصی در صنایع مختلف پیدا کرده‌اند. کارخانه تولید آلومینیوم با بهره‌گیری از این آلیاژها، انواع پروفیل‌های صنعتی، تزئینی و کاربردی را تولید و عرضه می‌کند که در پروژه‌های ساختمانی، الکترونیکی، خانگی و تبلیغاتی مورد استفاده قرار می‌گیرند.